هنر پرست

چقدر دوران نوشتن وبلاگ خوب بود. وبلاگم همدم روزهای زندگیم بود و خواننده داشت... اما الان با وجود شبکه های اجتماعی، کمتر کسی به وبلاگ سر میزنه.

یک ساله که از شغلم استعفا دادم. فکر می کردم کار جدید به راحتی پیدا میشه ولی تا الان نشده... خیلی توی خونه حوصله ام سر میره. دوستان مراقب خودتون باشید

یادش بخیر زمانی که وبلاگ نوشتن رونق داشت و من تنها محرم رازم و وبلاگم می دونستم. چه سال هایی که من با نوشتن تک تک کلمات این وبلاگ اشک میریختم. اما الان سنگ شدم چون قدرت تغییر خیلی چیزها و ندارم و ندارم و به زندگی جامد ادامه میدم. برای همه آرزوی شادی می کنم